
Mooncrow beet de spits af bij het open pudium, de zaal was muisstil bij het subtiele gitaarspel en de prachtige stem, waarmee hij met onnavolgbare timing zijn liederen ten gehore bracht.
Linda, Mo en Pee deden een overtuigende duit in het jazz-zakje met hun eigen repertoire (zie onderstaand fimpje)
Waarna de Mozart-boys met melancholisch eigen werk afsloten.
We werden van links naar rechts geslingerd, van folk, naar singer-songwriter, naar jazz en nog meer jazz... Maar wat een niveau; we hebben echt wat beleefd vanavond!